Kendimi bildim bileli yasadigim histir.
Çocuksun, anne baba farkli sehirlerde, bir ona git bir digerine. Ee ikisi de calisiyor, bir dedenin evine git bir ebeveyninin evine.
ilkokulu bir sehirde oku liseyi baska bir sehirde. Universitede artik ikisinden de ayrisin, bayram seyran hangisine gideceksin.
5 senedir universitedeyim,kendi evim var bir sekilde ama bu duygu beni o kadar ele gecirmis ki en uzun kaldigim yerde 6 ay kalabildim. Bir ay once 5 senedeki 14. Evime gectim. Tasinma ve ev bulma konusunda ordinaryus seviyesine ulastim ama hala "evim" diyebilecegim yeri bulamadim.
