+kim o?
-benim kızım aç kapıyı. nihat amcan.
+babam evde yok nihat amca.
-biliyorum, ben sizin banyo musluğunu tamir etmeye geldim. babanın haberi var. hadi aç kapıyı.
geçer nihat amca içeri, süzer 12sine henüz basmış kiracısının küçük kızını. maşallah, serpilmeye başlamış, güzelleşmiş dünün sümüklüsü diye geçirir içinden nihat amca. hemen işe koyulur, banyo musluğunu tamir ederken seslenir: "bana bi kahve yap da uykum açılsın!"
beş dakika geçmeden gelir kahvesi yanına. kız tam kahveleri bırakacakken tutuverir narin bileğinden nihat amcası, çarpar onu duvara. daha şaşkınlığını yaşayamadan kız, oracıkta tatmin ediverir üç kuruşluk iğrenç zevkini nihat amcası. hiç gözünün yaşına bakmadan, çırpınışlarına aldırmadan bitirir işini. kanlar içinde kızı bırakır banyoda, hiç bir şey olmamış gibi de üst kattaki evine gider hiç yakalanmayacakmış gibi...
küçük kız konuşamaz o gün bugündür, ama annesi anlar her şeyi, amca bildiği nihat adisi de hapistedir şimdi, belki layığını buluyordur, peki ya geceleri o küçük kızın yalvaran gözleri aklına geldiğinde huzur bulabiliyor mudur? insan müsveddesi ya bu, nereden düşünsün ki bunları... müsvedde, insan bile değil...
