küçüktüm daha. annemi ağlarken hiç görmemiştim. sigarasının dumanını o kadar içten çekti ki sanki beni çekti yüreğine. burnundan çıkan dumanla birlikte gözyaşlarıda süzülüyordu yanağından. hıçkırma yok, ses yok, söz yok. sigarasıyla dertleşen bir kadın oturyordu karşımda. ne yapacağımı bilemedim. sadece seyrettim "annemin gözyaşları" nı seyrettim.
ve sonunda kendimi, gözyaşlarımı silerken buldum.*
