can acıtır. artık ne o fotoğraftaki yerler vardır ne de arkadaşlar. şehrin dev bir inşaat iskeletine dönmüş, ruhsuzlaştırılmışsa daha da acıtır. en çok koyan da rakı tokuşturacak kimsenin kalmamış olmasıdır.
yine de bir umut beslersin, her şey düzelecek diye. o fotoğrafların yerine yenilerini çektireceğiz diye düşünürsün.
