Final sahnesi.
Adam yenilmiş artık batan adamdır.Gece gündüz içmekten reflekslerini ve yetilerini kaybetmiştir.
Kameraya boş gözlerle bakarken çaktırmadan hala kendini beğenmektedir.
Son an bile olsa yakışan bir son olmalıydı.Hatırlanacaksa eğer bu görüntüsüyle hatırlanmalıydı.
Sıcaktan bunalmış uzun saçları terden sırılsıklam olmuştu.
Armut koltuğun üzerine oturmuş cam sehpanın üzerinde bilgisayarın ona sunduğu nimetleri kafasından geçiriyordu.
Kolu bacağı kırılmış talan edilen kurgularının kaygılarında birazdan içeriye girecek kötü adamın şakağına dayayacağı silaha karşı durmayacaktı.
Biraz sonra ölecek olmanın getirileri kaygılarından daha ağır değildi.
Gülümsemeyen gözleri o kadar derin girdaplara sahipti ki;
Ne kaygılar biterdi ne de filmin sonuna yazılacak kötü sonların sayıları.
Sayfa sayfa sonlar.
