Bilinç altımızda gerçekleşen merdiven altı hayallerimizin gerçekleşme ihtimallerinde kendimizi sınama altında hayata karşı kendimizi koruma altına alıyorduk.
ilk soruyu biz soruyorduk.
Sırf kafası karışsın diye karşımızdakinin noktası uzun cümleler kuruyorduk.
Üste geçme çabasında bir sürü anlamlı anlamsız cümlelerin altına imza atarken;
Karşıda olanın mimiklerini izlemekten sıkılmıştık.
Mimikler ve ifadeler o kadar yanıltıcı oluyor ve insanda düşünce okuma yeteneği arzusu uyandırıyordu.
Tiyatro sahnesinde zannediyorlardı kendilerini ve bende otopsiye dayanacak mide yoktu.
istemsiz çalışan mide kaslarım beyin hücrelerime yol gösteriyorlardı.
En güzel kıyafetlerimizi giyip akıntıya hazırdık.
Akıntılara karşı nefes alma çabalarımız kafamızın içerisindeydi.
Sular altında kalsak bile gözlerimizi açtığımızda film kaldığı yerden devam edecekti.
Kıymetimizin olmadığı anlarda merdiven altı bile olsa aynı çizgide aynı bilinç altı faaliyetlerinin isimsiz kahramanları oluyorduk.
