mesela ben, yakın zamanda annemden babamdan ayrıldım. ilk ayrılığımız değildi ama ziyadesiyle hüzünlüydü bu kez. sonrasında ve hala hissettiğim şeyse çılgın bir özlem.
ev arkadaşımdan da ayrıldım benzer dönemde. ilk hissettiğim korkuydu mesela bu ayrılıktan sonra, arkadaşlığımızla ilgiliydi korkularım. şimdiyse, korku geçti, yerini özlemeye ve hatta bazen eksik olmaya bıraktı.
ha bir de ölümlü ayrılık var. 3 sene önce yaşadım bak bunu da. bu ayrılığın hemen sonrasında sonsuz bir depresyon, biraz geçince içinde ateş, uzun vadedeyse tatlı bir özlem oluyor. düşününce iç burkan ama ufaktan da yüz gülümseten bir özlem.
ha sahi, siz sevgiliden ayrılmaktan mı bahsediyordunuz? tabii, "bazı" insanlar için en önemlisi bu hayatta değil mi?!
