gözlerine dalıp gitsem,geçer mi herşey?
diner mi tüm acılarım?
kabuk bağlar mı yaralarım?
yoksa daha da kanayıp iyileşmez mi sonsuza dek?
bilmiyorum... sanki daha önceden hiç
gitmediğim bir şehirdeymişim gibi hissediyorum gözlerine dalıp giderken.
yolunu kaybetmiş,çaresiz,herkese,herşeye yabancı bir yolcuymuşum gibi.
Sanki çıkmaz bir sokaktaymışım gibi.
Ve yolumu bulmak için sadece senin yardımına muhtaçmışım gibi.
senin gülümsemeni izlerken sanki cennetteymişim gibi
hissediyorum.sonunda huzura kavuşmuşum gibi.Kötü olan herşey ve herkes artık yok olmuş gibi.Sanki,sanki herşey geçecekmiş gibi geliyor
seni izlerken .birden arafta buluyorum kendimi.Ne cennetteyim ne de cehennemdeyim.Henüz huzura kavuşamamışım gibi.Bir yandan sen gülünce içimde oluşan huzur,yüzümde oluşan tebessüm bir yandan da kendimi imkansızlığa inandırmışlığım var.Ben gelemem sana, çünkü seni ne dizelere sığdırabildim ne de şarkı sözlerine.Ben,ben seni sadece adın geçtiğinde sıkıştığını bildiğim çaresiz kalbime sığdırabildim.(tamam bu son söz)
