tamamen kaldırılmadan önceki son düzenleme. sadece türkiye'de değil dünyanın diğer diyarlarında da gözlemlenen bir politikadır. denecektir ki "ama oralarda ortalama yaşam, standart, şöyle böyle..." bunlar doğru; hatta bir tane de ben ekleyeyim, bizim idareciler başka ülkelerde insanlara faydalı hadiseleri hiç üzerlerine almazken, nerede insanların aleyhine bir hadise varsa hemen yapışırlar, tıpkı "yeni gelin-yarak" analojisinde olduğu gibi. ancak bu emeklilik meselesi gerçekten global bir gelişme.
aslında "belli bir süre çalışıp yaşlılıktan önce emekli olma" zannedildiğinden çok daha yeni bir kavram. mesela dünyada ilk uygulayan ülke almanya ve sene 1889, yani atatürk'ten bile genç. ne oldu bu sisteme şimdi? şişti. emeklilik ilk uygulanmaya başlandığında sanayi devrimi en olgun zamanında, işçi hak ve hareketleri taze, dünya nüfusu bir buçuk milyar ve bugün bildiğimiz yaşadığımız hiçbir uluslararası ekonomik ve politik sistem henüz hayal bile edilemiyor, dünyanın çoğu sömürge altında, vs. vs.
dolayısıyla bugünün 7.5 milyarlık ve yarın ne olacağı hesaplanamayan, kaypak ve elle tutulamayan global ekonomi politik aleminde kumar oynamaya alışmış devletler için emeklilik kavramı bahşedilemeyecek bir lütuf. dünya devletlerinin işi zengini daha zengin yapmak, kitlelerin iletişim özgürlükleri ile, sağlığı, beslenmesi, zekası ile oynamak, kitlesel deneyler yapmak. "insanı insan olarak görüp insani durumları iyileştirmenin insana hakaret olduğu"nu pompalayabilecek bir manyaklığa eriştik çok şükür.
tabi insanları emekli etmeyerek, üstüne yeni ekonomik alanlar yaratmak yerine üretimi robotlaştıran, dolayısıyla yeni nesillerin bir iş bulabilmesini (üstelik o bile sonuçta ne olacağı belirsiz bir iş) engelleyerek toplumsal travmalara zemin hazırlayan, tüm bunları da "dinamik kapitalizm" diye paketleyerek satmaya çalışan bu ulus-şirket-devlet sistemleri insanların bütün gelecek beklentilerinin, güvence ve aidiyetlerinin altını oymaya devam ederek büyük mesafe katedeceklerini hesaplıyorlar.
