çok sevdiğim bir eylem. ağlıyorum, yağmura çıkıyorum, insanlar anlamıyor, içim üşüyor hatta, yağmurla ben yağıyorum sanki, yalnız olduğumu görüyorum. yağmur, o beni anlıyor sanki.
gülüyorum, sularda zıplıyorum özgürce, saçlarım bozuluyor, boşver diyorum, kimin umrunda? insanlara güzel gözükmek için gelmedim ki dünyaya diyorum. koşuyorum, sesini dinliyorum, ıslanmış ıhlamur ağaçları, kasvetli bir bulut yığını. şanslıysam şimşek de çakar, severim gökyüzünde olan ince bir ışık süzmesini. öfkesini kusuyor gökyüzü, sevincini, mutluluğunu. insanlar görmüyor, şemsiye açıyor bok var gibi.
