sevdasından yediği terk edişle sınanan bir erkeğin yalnızlığında saklı ayazı kimse görmez, bilmez. bir erkeğin yalnızlığı hiçbir şeydir aslında. bir kadın için "yalnız" kavramı söz konusu bile değil zaten, bu yüzden kadınların yalnız olduğunu, onların da yalnız kalma ihtimali olduğunu düşünmesin kimse. ruhu orospu karakterleri bu önermenin dışında bıraktığımızda, 1 erkeğin 1 kadına talip olduğunu, fakat 1 kadına 1000 erkeğin talip olduğunu görmek mümkün. kadınlar çıkar şimdi, "ama hiç de bile, kimse beni istemiyo..." diye. sizin "hiç kimse" dediğiniz o kadar beden var ki, kör bir şekilde kaldırıp attığınız, bu yüzden çok da çene yormayacağım.
her neyse, "bir erkeğin yalnızlığı hiçbir şeydir aslında." demiştim. alışır çünkü zamanla erkek bu yalnızlığa. kocaman bir dairede nefes alıp veren tek beden kendisi olduğu zaman bile onun için hiçbir şeydir bu yalnızlık. hatta, bazı bazı yalnız bile kalmak ister. bir erkek için asıl ayaz olan yalnızlık, sevdasının terk edişi ile gelir. yıllarca yalnızlığın ansiklopedisini yazan erkek, ruhunu son zerresine kadar gözü kapalı emanet ettiği meleği tarafından yalnız bırakılınca donakalır. halbuki alışmıştır, ama yine de koyar. çok garip gelmiştir hep. hayatının bütün sıcaklığı bir başka bedene, ömür yolunda vasıta değiştirir gibi geçip gitmiştir, hem de tek seferde.
bir erkeğin yalnızlığı hiçbir şeydir, ama bir sevdanın yokluğu her şeydir özetle. ezip durmayın oğlum bu erkekleri, erkek adam severse çok güzel sever. sevgisinin değerini anlamamış olanlar utanmalı. hayatının bütün sıcaklığı kaçmış bir erkekten şefkat bekleyen kadınlar, gördüğü şefkat dolu erkeklerin sıcaklığını katlederken ne düşünüyor acaba?