Ben anlamıyorum abi. Anlayamıyorum yani. Çoğu zaman, hatta nerdeyse her zaman ben kendi tipimi, vücudumu, kısacası görünüşümü unutuyorum. Konuşurken, gezerken, birşey alırken, şarkı söylerken ne yaparsam yapayım vücudumun durumu hiç aklıma gelmiyor. Nasıl göründüğümü hiç düşünmüyorum.
Sanki beynimin ortasında bir ben var ve vücut da yönettiğim bir robot gibi. Hani eski çizgifilmlerde olurdu ya, transformers gibi makinelere binerlerdi kafasının içine, ordan robotu yönetip kavga ederlerdi, aynen onun gibi. e bu da makine gibi. Yağını suyunu eksik etmeyeceksin, sigara içmeyceksin, spor yapacaksın dikkat edicen bilmem ne.
Yani sanki bu vücut ben değil gibi, zamanı geldiğinde, kullanılmaz bir hurda olduğunda atıp gideceğim bir araç gibi.
anlamadığım kısım ise, bu kabuk için insanların kendilerini kaybetmesi, birbirlerini aşağılaması, aşık olması hatta başka insanları öldürmesi...
çoğumuz çirkinizdir, ama kendi "iç güzelliği" dediği şeyi bile "güzel/yakışıklı" birinin farketmesini isteyecek kadar da ikiyüzlüyüzdür.
