düzenli olarak rezil olan bir insanım. yalnız bugünkü ayrı bir rezillikti.
şimdi efendim finaller biter bitmez işe gireyim de üç kuruş para girsin cebime dedim. (kışın okul yazın iş mütüş bir hayat.) küçük bir lokantada işe başladım her şeyi bana yaptırdılar. sen gel daha ilk günden domatesin bağlarını birbirinden ayırırken parmağını et keser gibi kes, sonra oluk oluk kan aksın. kan gören ben öylece durur muyum? tabiki fenalaştım. müşteriye ne içersiniz diye sorarken sadece bedenim ordaydı. sesleri algılayamıyordum. ayakta bile duramıyordum. en son sarhoş gibi sendeleyerek lavabo yolunu tutmuşken patronun beni çağırdığını duydum. otur masaya dedi. çikolata su falan verdiler 5 dakika sonra kendime geldim. o an yerin içine girseydim de birden yok olsaydım ne iyi olurdu. çalışanlara da malzeme çıktı. 5 sene daha birbirlerine anlatıp gülerler heralde. ilk iş günüm böyle güzel geçti.
bakalım yarın nasıl rezil olacağım.
