gerçekliğin tadında kişinin gördüklerini gerçek dışı kavramlara dönüştürmesi. desen eğitimi, ambians, kompozisyon ve buna benzer bir çok kurala uyulduğu takdirde göze güzel görünen eylemselleştirilmiş kabus serisi diyelim. Neden kabus serisi: modelde kendini görürmüş insan * kişinin ömrü hayatı boyunca kendini binlerce kez doğurması ancak bir kabusun ürünü olabilir. resim çizmek bir kabusun getirisidir. huzur vermez huzurunuzu yok eder, eylemselletirenin içini rahatlatmaz ona problem sunar. yalın ve dingin bir zaman dilimi içerisinde bir insanın kendine yapacağı en büyük eziyettir resmin dünyasına girmek. insan huzursuzluğun getirilerinin peşinden koşuyor, zoru elde etmek zora zor dayatmalar uygulamak en büyük aşkı oluyor kimisinin, sonra sonra geri dönüşü zor bir karanlık içerisinde renklerin peşine düşmek ki sizi mutlu edecek tek şey oluverir bu basit eylem... yazın üşümek gibi bir şeydir. ara mevsimleri atlamak ya da... ressam kendini çizer ömrü boyunca çizdiği herşeyde yansımasını ön plana çıkartarak egosunu tatmin eder nedeni şu ki hiç bir şey kalmıyor elimizde. ruhumuzu sonuna kadar tüketme çabası içerisinde bir eyleme mahkum sonuna kadar onun peşinde onun size sunduğu ufak mutluluklar için savaşmak. bir acı eylemdir çizmek, içine girdiğin an en acısı çıktığın anda öyle. birden herşeye yabancı oluverirsiniz...
