türkiye'nin tartışmasız en uygar, en güzel yerinde yaşamak demektir. denizden, egeden kopamamaktır. alsancakta istediğin gibi mini etek giyip, hiç kimseden rahatsız olmamaktır. kipada bir öğleden sonrasını yiyip içmektir. insanın gezdiği her yerin bağımsızlık, kurtuluş, vatan, mustafa kemal kokmasıdır. (inönü caddesi, mustafa kemal bulvarı, mithatpaşa caddesi, cumhuriyet meydanı, alsancak, çankaya, kıbrıs şehitleri, fahrettin altay vb.) izmirli olmak göztepe-karşıyaka maçı çıkışında dayak yemektir. vandalizme sarıp duvarlara gözgöz yazıp altayı amlay yapmaktır. türkiyenin üçüncü büyük şehri olup süper ligde takımının bulunmamasına sövmektir. her sene altayla umutlanıp, son anda kaçann süper lig şansına tükürmektir. hala düşmemeiş bir kale var diyebilmektir tayyipe karşı. izmirli olmak yunanın nasıl denize döküldüğü göztepe iskelesine gidif kafkaf, yada karşıyaka iskelesine gidip gözgöz diye bağırınca anlamaktır. sabah kalkınca "gevrekciiii"yi duyup evin küçüğünü gönderip "boyoz" aldırmaktır. kordonda gezerken "çiğdem" çitletmektir. özdilek çıkışı trafiğe takılıp 1 saat yolda beklemektir. inönü caddesinden her geçişte "bu metroyu da hala bitiremediler yav" demektir. izmirli olmak trenin bornova yönüne gittiğini bilmektir. karşıyakadan feribotla üçkuyulara gelirken geminin etrafında beleş yemeye alışan martılara ekmek fırlatıp mutlu olmaktır. dersane çıkışı mavi köşeye manitayla gidip evden azar işitmek pahasına güneş batıncya kadar alsancakta vakit geçirmektir. izmirli olmak her sene "nerde o eski fuarlar" deyip yine de her sene fuara gitmektir. futboldan çok basketbol taraftarı olmaktır. isteyenin istediği kadar entel olduğu hiç kimsenin dalga geçmediği, en çok klasik müzik dinleyen ama aynı zamanda en çok slipknot dinleyen kentte yaşamaktır. ve son olarak izmirli olmak okullar kapanınca çocukları alıp izmirin envai çeşit sahil mekanlarından birindeki yazlığına göçmektir. bunların yarattığı özgür ve açık bir karakter yumağıdır.
