günlüğün sayfalarında geriye gittikçe dertlerin küçüldüğünü, verilen tepkilerin masumluğunu ve olayı anlatırken kullanılan kelimelerin güzelliğini gördükçe daha bir hissedilen.
ilkokulda defterimizi çizen çocuğun silgisine kalem batırıp sonra bunun vicdan azabını çekecek kadar güzelmişiz. üzmüşler.
