ben en çok kendimi seviyorum, ve de doğal olarak kendimi özlüyorum. beni ben olmaktan alıkoyan şeylerdense bir şekilde nefret ediyorum. aslında insanlar kendilerini olumsuz yönde değiştiren şeylerden nefret eder ya; bana fark etmiyor, bugün iyi değiştirenin yarın kötü değiştirmeyeceği de aşikar değil. mesele kötülükte değil zaten; kötüsüz yaşam mı olur?
bir şeye çok kapılmayı sevmiyorum bu sebeple. dünyaya ait olan her şey gidecektir ve hiç bir şey elimde değildir. elimde olan yegane şey ben'im, ben ise sadece kendim olabildiğim zaman anlamlıyım. dolayısıyla kendimi özletecek her şeyi hayatımdan çıkarmayı da akıl kârı buluyorum.
