kaybetmenin güzel yanı olmaz. bu konuda ütopikçe güzelleme yapmaya lüzum yok. kaybettiğin kişi gitmesine izin verdiğin, tahammül edemesen de müsaade ettiğindir. bir andan sonra onu tek başına yaşamaya başlar, duygularını tanımlamakta güçlük çeker ama bir an olsun düşünmeden edemezsin. yavaş yavaş çöker içine o. küle döner zamanla.
tecrübe diye yutturulan şey aslında insanı içten içe kemirir. üzgünüm ancak realite bu şekilde.
