Giyilmeyen kıyafetlerimi ya sevgi mağazasına veriyorum ya da belediyelerin giysi toplama kutularına atıyorum.
Oyuncak, kırtasiye gibi şeyler de veriyorum. Bir çocuğu mutlu edebilirsem ne mutlu bana.
Sevgi mağazasındakiler ne kadar eski olursa olsun her tür ayakkabıya ihtiyaç var demişlerdi. Verecegim vermesine de tabanları pis pis vermek ayıp gibi geliyor. Silmeye de Üşeniyorum.
