evet çok kötü.
çocuğun da psikolojisini çok olumsuz etkiler, çocuğumuza bunu yapamayız.
ama birde şu taraftan bakmak lazım;
anne ile baba beraber. yani beraber dediysek sadece aynı evde, biri salonda uyuyor, biri yatak odasında.
baba 15 dakika gecikse eve, anne inceden laf sokuyor...
yemek az pişmiş olsa baba başlıyor senin becerin bu zaten, bi yemek yapmayı bile beceremiyosun diye...
telefon faturası geliyor; artık kimlerle konuştunda bu kadar fazla geldiyse...
bi yere kadar sabrediliyor böyle yaşamaya, çocuk için yani. o mutlu olacak ya, annesi babası gibi üzülmeyecek ya.
anne başlıyo vırvıra, baba sinirleniyor ve el havaya kalkıyor, anneye doğru...
sonra köşeye büzüşmüş oturan çocuk dikkat çekiyor, el orda kalıyor...
ama çocuk mutludur digmi? sonuçta birlikteler ya anne ile baba...
bu en sevdiğiniz kişiye işkence yapılmasını izlemek gibi.bazen dersiniz ya bu acıyı çekeceğine ölse diye. evet bunu söylerken içi acır insanın ama acı çekişini izlemek kadar değil...
anne ile babanın ayrılması da böyle işte.çocuğa huzursuz bir hayat sunacaklarsa ayrı ayrı ama huzurlu iki hayat sunsunlar...
birbirlerinin yüzüne bakacak halleri kalsın.
geçmişte yaşananlar temiz kalsın hiç olmazsa.
evet.
arada çocuk var, arada çocuk olduğu için gerektiği yerde bitirilmeli o evlilik.
annesiyle babasının kavgalarını izleyerek büyümemeli...
