sadece ve sadece alışmaya çalışınız yeterdir; çok iyi ilişkiler içerisinde bulunmayı da denemeyin...
misal günün birinde ''hausarbeit'' denen ve de en az 15 sayfalık vuku bulması gereken şeyi, yani üniversitedeki seminerlerden birisine ait olan ödevimi yetiştiremediğim için, hocamın adresine internet adresinden bakıp da, evine ödevi götürmeye çalışmıştım. ulan hamburg'a geleli 2,5 bilemedin 3 ay olmuş; allah'tan da, internet denen bok o zamanlarda işe yarıyor, bana bir yol haritası çıkardı, 3 defa tren değiştir, 1 kere otobüse bin filan... o gece de o ödevi hazırlamak için, hiç uyumamışım, hatta üniversitenin yemekhanesinde de lap top u unuttum, sırtımda sırt çantası, sol kolumda lap top, bir de onun altında küçük bir çantada taşıdığım vize, pasaport, cüzdan cart curt filan...
neyse efendim, internette dediği gibi, bindim trene filan, ama gözlerimi zor açık tutuyorum, bir de ay ocak ayı; götüm buzun ta kendisi oldu, neyse evini buldum, saat 20.00 suları olsa da, in cin top oynuyor; bırakın insani, bir tane kedi görsem,
- selamunaleyküm birader, şu adresi biliyin mi ? diyeceğik. ama, o anda yarım yamalak olan almanca mla da, yaradana sığınıp, çevredeki evlere soruşturmaya giriştim... bakıyorum, yaklaşık 5 - 10 tane evin kapısını çalmışım; evin lambası yanık olup da, içeriden hayvani gürültüler olmasına rağmen kapıyı açan olmadı. sokaklar geniş, pek aydınlık sayılmaz, kimseler yok, evlerin de % 90 ı da bahçeli olduğu için, bir yerden uyku, bir yerden soğuk, bir yerden de korku bastırıyor; bir yerlerden ya freddy krueger çıkacak, ya da michael myers, bembeyaz suratı, ısıl işleme tabi mamul kesmeye yarayan bıçağıyla, ''hayırdır birader ne işin var bu vakit burada'' diyecekler...
neyse efendim, yaklaşık 1 saatlik uğraşlarımın kesinlikle bir çaba vermemesi üzerine, adama mail olarak ödevi gönderdim, dersten de geçtik şükür... sonra da yurda gidip, italyan kardeşilerimle biraz kafayı cilaladık, Allah'tan cuma gecesiydi...
ama, çıkarılacak sonuç, işinizin çoğunluğunu, çok çok zorda kalmadığınız durumda kendinizin halletmesidir... Almanya'da boka püsüre bile dikkat ederler; belge mi lazım oldu, ne lazımsa, hatta bazen de daha fazlasını isterler, fakat biraz güleryüz, biraz da sempati ile işi yırtarsınız, bir de - sözüm meclisten dışarı - ilk bakışta, sen türk değilsin, avrupalısın!' tarzında bir tipiniz varsa, yaşadınız canlarım benim...
