hemen hemen en zayıf noktasının oyununa gelmiş, hayatının amacı haline gelen guzellik tutkusunun kölesi olmuş kızdır. elde edecegi şey bir kaç sakız reklamında oynamaktan ileride değildir. zira elde edecegi şeylrin tamamı aynı mertebedir gözümde, ha sakız reklamında oynamıs ha podyumlarda boy göstermiş.
kadınlara kendilerini çirkin hissettiren reklamcılarla onların patronları dev şirketlerin ortaklaşa oynadıgı rezalet bir oyunun parıltılı bir hamlesinden ibaret, belki yine de mutlu bir yaşam geçirecektir o kız.
güzellik yarışmaları daima tek, fakat içinde binlerce düşünce barındıran bir fikri kanıtlar bana; kadınlar gerçekten eziliyor. hakları ellerinden alınmış, özleri unutturulmuş halde rujları ve pürüzsüz tenlerinden ibaret olmuş hayatları ve daha da beteri masum bir zevkle bu duruma gözleri ışıl ışıl parlamakta kadınların. bakım maskelerinin tüplerine hapsedilmiş bir hayat geçirdiklerinde güçlü olduklarına dair kandırılmış kadınlar. öyle eziliyor, öyle sömürülüyorlar ki bundan habersizce sevinçten ağlıyorlar. oysa elleriyle yüzlerini kapayıp o görkemli tacın kendilerine geçmesini beklerken defalarca kez haksızlıga maruz kalıyorlar. ve seslerini çıkardıklarında iki kelimeyi sayıklıyorlar: "teşekkür ederim... teşekkür ederim..."
üstelik kimi zaman pahalı bir tac, kimi zaman süslendiği bir gunde laf atan, yanından geçerken iç geçiren erkek oluyor teşekkür sebebi.
