en son leyla adlı parçalarını dinlediğim, acayip bir türkçe ile de parçayı katlettiklerini gördüğüm, araya da türkü havası katabilmek için, ''hedele hüdele'' tandansını yakalayan acayip ses ritmleri koydukları acayip bir parçaya sahip, balonunun zannımca yavaş yavaş söneceğini düşündüğüm ikizler birliği.
zira, ilk albümünden önce de, evlerinin önü boyalı direk ile patlama yaşadılar. onda da, sadece gitar altyapısı ile döşenmiş bir düzenleme vardı denilebilir. birçok kişi de ''ilk defa flamenko örneği görüyoruz'' derkene, onların burnuna sol kroşeyi çakmak için, taa en başlardan levent yüksel 'in taş gibi paco de lucia yorumları olan tuana (bkz: palenque) ve son kadınım (bkz: solo quiero caminar) örnek verebiliriz, ki ayrıca 90 lı yılların pop içeriğinde yine birçok şarkıya flamenko ezgileri yardımcı olmuş, hatta bunlardan birisi de, no vivire ismiyle, rahmetli bestecisi büyük müzik adamı onno tunç tan alınarak, ünlü flamenko grubu gipsy kings tarafından da yorumlanmıştır.
buraya kadar böyleykene kalkıp da, ''bu zamana kadar bu ülke flamenko ne ki lan dedi!'' diyene allah taş yağdırır alimallah, kargalar bok manyağı yapar kafasını...
ki, kalkıp da berk kardeşimize tırışkadan gitar çalıyor demiyoruz, abimizin gitar olayında sağlam eğitim de gördüğü aşikar. fakat acayip ses kıvırmaları ve de sarhoş narasını andıran inlemelerle parçaları bozduğunu birileri kendisine söylemiyor olacak ki, kendisinin sadece gitar çalma konusunu icra edecek olması kendisine daha bir faide sağlayacağı da gün gibi açık. sırf evlerinin önü boyalı direk i dinlerken bile, ibrahim tatlıses i geçtim, uğur yücel in muhsin bey deki yorumu bile berk in yorumunu parça pinçik eder, yoğun bakıma sokar diyebiliyorsam, bu abimizin ya da kardeşimizin gitarıyla, bir köşede oturup yeni solo olaylarına girmesi kendisi yararınadır.
tabii ki işimiz ahkam kesmek değil, ben de ne naim dilmener im, ne de çok bir şey bilen müzik yorumcusuyum; ama senelerdir kendisini geliştirmeye çalışan müzik dinleyicisiyim. her ne kadar, eleştirmenler de olsa, yorumcular da olsa, kimileri tarafından da kimi albümler ya da x kişiler eleştirilse de, yabana da atılsa, sevilse; güme de gitse, en iyi yorum dinleyicinindir.
