-konuşurken kendimizi karşımızdakine onaylattırma sorularını ve söz öbeklerini bırakmalı. (haklı değil miyim? öyle değil mi ama? vs gibi.)
-asla savunmaya geçmemeli savunma yapmak karşıdakine ''saldır bana'' yanlış mesajını verir. duruma göre saldırmak ya da kayıtsız kalmak ama asla savunma yapmak değil. (satrançta savunma yapmaya başladığımız anda yeniliriz.)
-başta zaman olmak üzere herşeyi her an planlama ve kontrol altında tutma alışkanlıklarımızdan olabildiğince uzaklaşmalıyız. belirsizlik duygusu dünyanın en çaresiz ve en onulmaz endişesidir. Bu endişeyi kontrol edebilen bir insan evladı doğmamıştır ve doğmayacaktır bilim bunun için vardır. o yüzden bu anlamsız gerginliği olabildiğince kafamızdan atmalıyız. endişe özgüvenin en büyük düşmanıdır.( enteresandır sadece rejimdeyim düşüncesi/endişesi başlı başına en çok kilo aldıran eylemdir. bu endişeyle stres hormonu salgılayan vücut herşeyi depolar.)
-kişiselleştirme, üzerine alınma, aşırı genelleme, etiketleme, ya hep ya hiç tarzı düşünme gibi daha pek çok bilişsel çarpıtma diyebileceğimiz yanlış düşünce kalıpları bizi sosyal hayatımızda yanlış iletişime götüreceğinden kesinlikle terkedilmelidir.
-sağlıklı besinler, açık havada spor ve yürüyüş daha fazla kalori yaktığı gibi mutluluk hormonunu % 80 daha fazla çalıştırır.
-kendimize gülmeyi öğrenmeli. gülmeye başladığımızda değişmeye çalışmaz, kendimizi olduğumuz gibi kabullenir ve mükemmelliyetçilik fikrinden kurtuluruz. içten gelen gerçek, egodan bağımsız olan özsevgiyi deneyimleriz. özsevi insanlarla daha iyi daha sağlıklı ilişkiler kurmamızı sağlar.
