Kuzenimle beraber anneannemlerin evinin önündeki arabaların yansımasında kendimize bakmamız ve tombiş olduk diye gülüşmemiz. **
Yansımamızın pencereye ulaşamadığını hatırlıyorum. 4-5 Yaşında falanızdır bence.
Daha flu olarak, abimin veli oplantısında diğer çocuklarla beraber anahtar deliğinden içeri bakmam. Anlık bir şey.
Edit: balkon fuvarında gezen kıtmızı karıncaları işaret parmağımla ezip çıkan nokta nokta beneklere baktığımı sonra keşke öldürmeseydim diye üzüldüğümü hatırlıyorum.
Edit 2: kurban bayramında kesilen kuzunun çırpınışı.
