işsiz adama sor bakalım evlenmek ister mi? insanları mesleğiyle, işiyle, işsizliğiyle kategorize edip ötekileştirmek çok ahlaksızca. geçen metrobüste bir adam oturdu yanıma,yanında bebek vardı. biraz muhabbet ettik. çocuğu duymuyormuş hiç, doğuştan işitme engelli. gitmedikleri doktor kalmamış, kulağına taktıkları bir kablonun bedeli 1500 tlymiş. devlet bir kısmını karşılıyormuş, onu da almak için çalmadıkları kapı kalmamış. iş bulursa adam inşatlarda çalışıyormuş. evladının onun sesini duyması, baba demesinden başka hayattan beklentisi yok. bu adam evlenmiş, işsizmiş umrunda mı? tek derdi yavrusunun duyması. o halinde bile şükrediyor. içim parçalandı. ben de işsizim, bi karım, çocuğum bir yuvam yok ama bi kalbim var lan. biraz kalbiniz olsun, allahtan korkun.
