huzursuzluktan kasıt ne? öncelikle onu inceleyelim. ortadoğudaki huzursuzluk savaştır. savaştan doğan yokluk, hastalık, zorunlu göçler vs. dir. peki bu savaşın sebebi ne?
öncelikle filistin. bilindiği gibi terör evleti israil in işgali altındadır. ve bu yüzden hergün sivil kayıplar vermektedir. filistinin sorunu israil ve onu destekleyen diğer terör devletleridir.
ikinci olarak suriye. suriye başkanı esed tam bir diktatördü. hatta ve hatta kendi vatandaşı kürt diye kimlik vermezdi. böyle bir diktatör başta, ülke petrol zengini ama halk fakir ülke güçsüz. ee ne olacaktı? tabii ki halk ayaklandı. haa bu arada cahil kardeşlerim için şuraya bırakayım. (bkz: arap baharı)
üçüncü ırak. ırak bilindiği üzere amerika nın işgaline uğramış ve zaten halk arasında varolan çatlaklar ve ayrılıklar artarak büyük bir uçurum meydana getirmiştir. halk iyice bitbirine düşürülmüştür.
dördüncüsü mısır. mursi müslüman kimliğiyle seçildi. ve ortadoğu da allahın emirlerini uygulamak, allahın emrettiği biçimde devlet yönetmek pek kolay değildir. daha şeriatı getiremeden devirdiler.
altıncı afganistan. bu yiğitlerin yakın tarihi hep savaşmakla geçmiştir. ve hala amerika ve koalisyon güçlerinin işgali altındadır.
hepsi hakkında uzuun uzun yazı yazılabilir. ama gerek yok. çünkü huzur kalpte olur. eğer insan huzura erebilse dünya saatli bomba olup patlasa dahi ona etki etmez. eğer iman varsa kalpte; ölümü gülümseyerek karşılar. ki tarihte bunun örnekleriyle doludur. fakat devletlerimiz bugün zayıf diye, mazlum ve ezilen diye sanmasın o kafirler bu böyle devam edecek. pek yakında müslümanlar güçlerini yeniden kazanacak inşaallah. o gün geldiğinde bu zalimlerle kafirlerin hepsini geberteceğiz. islama dil uzatan bu köpeklerin sonu çok kötü olacak.
“Din ile Hayat Kabil-i Tefrik Olduğunu
Zannedenler Felâkete Sebebdirler
Şu jön-türkün hatası; bilmedi o bizdeki din
hayatın esası. Millet ve islâmiyet ayrı ayrı
zannetti.
Medeniyet müstemir, müstevli vehmeyledi.
Saadet-i hayatı içinde görüyordu. Şimdi
zaman gösterdi,
Medeniyet sistemi (*) bozuktu, hem muzırdı;
tecrübe-i kat’iyye bize bunu gösterdi.
Din hayatın hayatı, hem nuru, hem esası.
ihya-yı din ile olur şu milletin ihyası. islâm
bunu anladı…
Başka dinin aksine, dinimize temessük
derecesi nisbeten milletin terakkisi. ihmali
nisbetinde idi milletin tedennisi. Tarihî bir
hakikat, ondan olmuş tenâsi…”
