peygamber efendimiz (sav)'in sahabelerini yalnız hayır ile anarız. Bizim onlar hakkında, iyi bir zanda bulunmamız gerekir.
Peygamber efendimiz (sav) onlar hakkında şöyle buyurdu: "insanların en hayırlıları benim asrımdakilerdir. Sonra bunları takip edenler, sonra da bunları takibe gelenlerdir. sonra öyle bir kavim gelir ki, şehadetten önce yemin ederler ve şahitlikleri talep edilmeden şehadette bulunurlar."
abdullah ibni muğaffel (r.a) rasülullah (sav)'in şöyle dediği rivayet edilmiştir; "ashabım hakkında, allah'tan korkun. onları kendinize hedef edinmeyin. kim onları severse, bu bana olan sevgisi içindir, kim de onlara buğuz ederse, bu da bana buğzu sebebiyledir. onları kim incitirse, beni incitmiş olur. beni inciten de allah'ı incitir. allah'ı incitenin ise belası yakındır.
efendimiz yine bir hadisinde;
"ashabıma dil uzatmayın. nefsim elinde tutan zat-ı zülcelal'e yemin ederim ki, sizden biriniz uhud dağı kadar altın tasadduk etseniz, yine de onlardan birinin bir müdd *, hatta yarım müdd miktarındaki harcamasına sevapca ulaşamazsınız.
işte bu yüzden efendimizin arkadaşları olan ashaba kirama dil uzatmak bir müslümana yakışı kalmaz. Dil uzatanların da akıbeti de pek iç acıcı olmayacaktır.
