başarılı merkez sağ partilerin genel başkanlarının hepsine zamanında bu yakıştırma yapıldığından, geçerliliği olmayan iddia. sonuçta menderes sonrası süleyman demirel, demirel sonrası turgut özal ve özal sonrası da tayyip erdoğan bu mirasın temsilcileridir. bugün türkiyede demokrat partinin mirasının sahibi de eski dp liler kabul etmese de akp dir. ancak hem sosyolojik hem ekonomik hem kültürel açılardan çok daha farklı bir türkiye görüyoruz 50 li yıllarla 2000 ler arasında. dp yi ve akp yi ortak paydada buluşturan en büyük etmen şüphesiz ,merkezi değerlerden ziyade çevresel güçlere hitap etmeleri ve desteklerini almalarıdır. ancak o çevresel etmenler bile yıllar içinde değişikliğe uğramıştır. örneğin 50 li yıllarda alevilerin destek verdiği parti dp iken bugün neredeyse hiç bir alevi, dp nin mirasçısı olarak tanımlanan akp ye olumlu bakmamaktadır...
