Eski toprağın eviliklerine bakınca göze ilk çarpan şey saygı oluyor. Aşk yerini sevgiye bıraktıktan sonra karşılıklı saygıyı çok güzel sürdürüyorlar. Alttan almasını biliyorlar, anlayışla karşılamasını biliyorlar. Sevenle ego yarıştırılmaz. Sevdiğine sakinleştirici olabilmeli insan. Kuşatıcı olmalı. Saygısını tartışırken bile kaybetmemeli. Sevdiğine tahammülsüz olmamalı. işte günümüzde maalesef bunlar yok. Güzel sevemiyoruz, güzel sevmeyi bilmiyoruz. Asıl sebep bence bu.
