her sabah kalktığında, beyaz yastık kılıfının üstünde, bir iki tanesini görüp suratını ekşittikten sonra "anneaaa" diye bağıranların bildiği, çektiğidir efem.
80 kişilik bir sınıfta, hemen yarısı kırık olan o dar sıralarda üç kişi yanyana otururken, yazı yazmanın eziyet olduğu anlarda ki malum yanındaki yazıyor, dirseği senin omzuna değiyor, sen yazıyorsun senin dirseğin diğer yanındakinin omzunu dürtüyor, hal böyleyken kafalardaki bitlerde ondan sana, senden ona geçiyor...
önce bir ikisi kaşıyor kafayı. sen "bitli bitli" diye dalganı geçiyorsun. söylememe gerek var mı, ertesi hafta saçlar bir numara kazınmış halde sınıfa giren sen oluyorsun. bak kız erkek değişmez bu durum. bizim sınıfta kızlar eteklerinden belli oluyordu misal. sıradan kalkmadığın sürece anlaşılmıyordu cinsiyetin. demem o ki kafalarımız aynıydı erkek çocuklarla. bir numara hadi abarttım olsun olsun 3 numara.
sürekli kaşınan kafa ve bir iki saçı uzun kalmış aklı kısa kızın sana bakıp kikirdemesi ile başlayan ızdırap, eve döndüğünde anneyi elde tarakla gördüğünde daha bir çekilmez hale gelirdi. otururdu koltuğa, beyaz bir bez ya da havlu sererdi kucağına, sen kafayı eğerdin sonra. bahsettiğim saç uzunkenki dönem tabii.
ya da önce sokardı banyoya o ismini hatırlamadığım (araştırsam bulurdum adını, hatırlamak istemediğim) şampuanla yıkar kafayı, bekletirdi bir kaç dakika. ilaçlı kafa kaşınır, yanardı. "yandım anamm" diye bağırdıkça "ölüyorlar" derdi anneler ama kafa yansa da titrerdik küvet içinde çıplak halde beklerken. sonra gene eğerdik kafayı lavaboya. ince ve sık dişli tarakla başlardı anne bastıra bastıra taramaya. baygın olup hareket etmeye mecali olmayan, en fazla lavaboda kendi ekseninde dönen bitleri görünce şaşırırdık sonra. "ooo anne şuna bak ne büyük" gibi şeyler söyleyip incelerdik üstüne. ama itiraf etmek lazım sirkeleri öldürürken anne, çıt çıt sesleri duyup kıkırdadığımız da olmadı değil hani.
itiraf etmem gereken bu ızdırabı keyifli kılan bir diğer şey ise, sınıfta benle dalga geçen uzun saçlı kızlara sırf bu yüzden daha çok sokulmam ve işimi garantiye almak ister gibi kafamda yakalayıp baş ve işaret parmağım arasında tuttuğum biti o kızların kafalarına bıraktığımdır. pişman değilim gene olsam gene yapardım. söylemeye gerek var mı bilmem o günden sonra elini ensesine atıp sarı saçlarını yüzüme yüzüme vuran o kızın da saçları kesilmiş halde sınıfa geldiğini?
