Gerçekten oluyorlar mı diye kendime soruyorum.
Arada bir büyümelerini takip etmek için fotoğraflarını çekiyorum.
Bakımlarını yapmaya çalışıyorum.
Su veriyorum,üşümesinler diye battaniye ile ısınıp soğuk gecelerde onlarla oturuyorum.
Onlarla çok fazla konuşmuyorum ama sanırım onlar beynimi okuyor.
Ben onları seyrederken kendimi yaşadığım zannettiğim büyülü ormanlarda zannediyorum.
Yapraklarının genleşme hareketlerini izlemek o kadar eğlenceli ki bu yarı anlamsız yaşantımda.
Büyük yeşil yapraklar kendini daha iyi ifade ettikçe ben yaşam alanımda dostlarımla beraber daha mutlu daha kaygılı muhabbetler kuruyorum şarabı bol zihinsel anlarda.
