adalet arıyorum dedi genç adam.
adalet!!!
pir cevap verdi soru ile, adalet ne ola ki?
genç adam parladı.
adalet! adalet! dedi.
adalet benim hakkım olan, işin doğrusu. dedi.
pir cevaba cevap verdi.
adalet, gökteki kutup yıldızıdır. yerinden oynamaz. kaybolmaz ki arayasın. vaktini bekler ve tecelli eder.
sanıyorlar ki, kutup yıldızı palavradan ibaret. güç bende ise onu zapt ederim. hani böbürlenir ya kanunda benim adalette.
böbürlenen adam kanun sensindir belki amma adalet sen değil. o hep yerinde dururur. kanunların değişir birbirini yalanlar ama o hiç değişmez.
kanunlarla güçle adam gayırırsın goygoyculuğun kralınıda yaptırırsın ama kutup yıldızının yerini bir milim dahi değiştiremezsin.
yasakla, onun ışığını engellerim sanırsında esası ataların dediğinde saklıdır, güneş balçıkla sıvanmaz.
diretirsen devam ederler, mızrak çuvala sığmıyor.
bir kişi gelip diyorsa adaleti geri getirecem diye, o da yalancı. demek istediği aslında suyu kendi tarafıma çevirecem. tabii ki adalet ile değil kanun ile.
eskiden zenginlerin hukuku vardı şimdilerde fakirin mi var? adı millet olan nesne hep mi kodaman olmalı hakim karşısında. hukuk dedikleri şey hiç mi gürlemez zengin hakksıza, nüfuslu hamili yakınına.
hani keserdin kolunu oğlun olsa çalan. yüreği mi sızlıyor annesinin acaba.
adalet kör sanırsınız kör değil. hakim savcı bil cümle yargı camiasının terazisi kökünden yanlış tartsa, adalet tecelli eder.
