milli mücadele döneminde, saray yanlısı gibi görünüp ingiliz'lerden veya yunanlardan çıkar elde etmek için kuvvacıların katli vaciptir diye fetva verenlerin tohumları ve ardılları tarafından yapılmaya çalışılan eylem.
mustafa kemal paşa elbette eleştirilebilir, sevmeyebilirsiniz. hatta nefret bile edebilirsiniz, ki bu nefretiniz din temelli bile olabilir. bunda hiçbir sorun yok, şeriat isteyebilirsiniz.
fikir üretirsiniz, argüman sunarsınız tartışırız, bunun için kavga da edebiliriz, ki etmeliyiz de, ki doğru yolu bulalım. doğru olmasada, doğruya en yakın olana ulaşalım.
lakin, milyonların fikirlerini ilke edindiği bir insana, evladım dediği biriyle aynı yatağa koymak size bir şey kazandırmaz. aksine size ve savunduğunuz fikirlere nefreti arttırır.
eğer amacınız fikirleri tartışmak yerine, değerlere bel altı vurarak kutuplaşmayı çoğaltmak, safları birbirine geri dönülemez şekilde düşman edip toprak bağlamında ülkeyi bölmek ise, biz türkler zamanı geldiğinde, o birilerine peşkeş çektiğiniz ve farklı çıkarlar için kullandığınız kalemi götünüze sokarız.
o gün geldiğinde, reis, hoca, gavs diye yaladığınız kişiler, veya sattığınız yanmaz kefenler sizi kurtaramaz.
şunu asla ama asla o satılık beyninizden çıkarmayın biz;
'size ölmeyi emrediyorum' diyen bir komutanın emriyle taarruz eden neslin torunlarıyız.
sarayda cariye sikmeye devam edebilmek için vatanı ingilizlere bırakmaya razı adamların değil.
