lise 2 de sınıfın en az kopya çeken, öğretmenler tarafından güvenilir öğrenci olarak kabul edilen ben, bir gün kopya çekmeye karar vermiştim. iyi hatırlıyorum, ders ingilizce'ydi. sınavdan önce sıraya yazdığım bazı deyim vb kopyaları hazırlamış, kağıtların dağıtılmasını bekliyordum. kağıtlar dağıtıldı ve sınav başladı. yabancı dil ağırlıklı (süper) lisede okumama rağmen ben dahil kimsenin inglizce'den anladığı yoktu. mecburdum kopya çekmeye. bu düşüncelerden sonra çaktırmadan önce hocayı süzdüm, sırası gelince de kopyalarıma baktım. ulan bir insan kendi yazısını okuyamaz mı anasını. inceledim, uzun uzun baktım. bi türlü okuyamadım. tam yazıları çözmeye çalışırken arkamdan gelen, aslında sadece benim duyduğum, kalbimde hala acısını taşıdığım, 6 hecelik, o soru anlamlı cümle öğretmenimin ağzından döküldü 'sen de mi brutus?'. kan beynime sıçramıştı. yakalanmıştım. belki de en önemlisi karizmayı çizdirmiştim. sınav bitince öğretmenler odasında ' artık sınavlarda kimseye güven kalmadı' konulu konuşmalar olacaktı ve bu konuşmaların baş kahramanı da ben olacaktım... amaaann çok ta s.kmdeydi sanki. ilerleyen sınavlarda da kopya çekmeye devam ettim zaten. en son 6. sınıfta aldığım matematikten 5'i kopya sayesinde lise 3'ün son sınavında aldım.
