ilişkiyi bitme evresine sürükleyen, bağımlısı olunan lezzet.
En yakın arkadaşıma kalmaya gittim, ankara'ya. Bir şekilde günü bitirdik. Saat gecenin ikisi, arkadaşım sevgilisiyle deli sarhoş oldu. Yarın da evde kahvaltılık yok sabahtan bir şeyler alırız artık diye konuşmuştuk. Aklına takılmış arkadaşımın, sevgilisine tutturdu "pringles al, kahvaltıda yiyecek bir şeyimiz yok" diye. Ben önce bir ayılamadım. Çok sevdiğini biliyorum ama dedim herhalde canı çekti aldırmak için şakalı bahane sunuyor. Sevgilisi boş boş bakınca bağırmaya başladı "bu kız ta istanbul'dan misaifir geldi, yarın dönecek. kahvaltıda ne yedireceğiz? pringles alsana! bakma öyle!" diyor ben "nabacağz piringlısı? sabah bir şeyler hallederiz delirmeyin. Ehe" falan diyorum ama nafile. Arkadaşım el kol yapıyor "şunu bile alamıyorsun, yazık!" diyerek damarına basıyor çocuğun. çocuk ankara'nın soğuğunda yarım saattir kavga etmenin sonucu biraz ayıldı galiba ki "cebimde hıyar alcak para yok nasıl pirınglısı alayım" diye çıkıştı bir güzel. arkadaşımın yüzüne bir gerçeklik çarptı herhalde, ısrar etmeyi bıraktı. Sustular. Bir saate yakın konuşmadılar falan. Yutkunmaya korkuyorum ortam gergin. Birbirlerinin yüzlerine bakmıyorlar. Eve gittik, uyuduk. sabah erkenden, arkadaşım uyanmadan kalktım, pringles aldım. Başucuna koydum. Sevgilisine de mesaj attım "çaktırma" diye. Geri yattım hiç uyanmamış gibi. O kadar para vermek içime oturdu, bursumun son demlerini yaşarken ama bu da bir fırtınalı aşk hikayesi. Göynüm el vermedi.
