ölmek her zaman bedenin dünyadan göçmesi, kalbin durması, nefes alınamaması değildir.
kişi sevgiliyse eğer; kalbinizde, ruhunuzda, bütün hücrelerinizde yaşattığınız, nefes alıp veriyor oluşunun size de hayat verdiği canlı ise, can'ım deyişinin kalbinizin durmasına sebep olduğu kişi ise, onsuz geçen her dakikada milyon kere öldüğünüz kişi ise, size söylediği ya da söylemediği bazı cümlelerde ölmek eylemi yine gerçekleşir.
bedenen yaşıyordur, ne fayda...
can'ım diyemedikten sonra, koccaman sarılamadıktan sonra, bissürü öpemedikten sonra, başkalarına yaşasa ne, yaşamasa ne? sizin için o artık bir ölü değildir de, nedir?
sevgililer kalpte yaşar, beyinde yaşar, sizi yaşattığı kadar yaşar!
size can veremedikten sonra, o artık bir ölü değildir de, denir?
bencil miyim? belki... belki beni yaşattığı için seviyordum sadece. evet beni yaşattığı için seviyordum...
beni yaşatamadığı zaman, öldüm. o da öldü. arkasından methiyeler düzmek neye?
gecenin bir körü, zil-zurna sarhoşken, üstelik bir çorbacıdayken, akla geliyorsa, halen bir yerlerde yaşıyorsa, ama beni yaşatamadığı için aslında bir ölüyse, o hiçbir zaman sevgili olmamıştır.
