anne ile babanın, bir hafta boyunca biriktirdikleri bozuklukları, istisnasız her pazar, aşağıda maç yapan çocuklara atmışlığım var.
garibim annemle babam, her pazar kaseyi boş görseler de, birbirlerine bir şey dememişler. biri, diğerinin ihtiyacı oldu ondan aldı, sorarsam ayıp olur diyerek.
taaa ki, bir pazar, benim geç kalkmam ve açgözlü çocukların, artemistik bana da at, buraya da fırlat, ben hiç almadım diye bağırışlarına uyanana kadar.
para değişik midir bilmem ancak, benim yaparken çok zevk aldığım şey.
