Aydınlanan ufuk, seher kuşları
uykuya doymamış çocuk bakışları.
Doğ bakalım doğ inadına her sabah
ey acuze güneş.
Kaç milyon yıldır değişmez bu hep böyle
Ve sen hoş geldin
bilinmezlik getiren davetsiz misafir.
yeni ve garip gün evimize
Şoklar, sürprizler, haberler heybende...
Nasıl da değişiyor hayatlarımız
maharetli ellerinde!
Ne sinsisin sen!
Dökülür bazen de neşe kırıntıların
Kanayan yıllarımızın
kaybolan yollarımızın üzerine.
Yap fakat en iyi işi yine de
çal azar azar umutlarımızdan
götür azalan hayatlarımızdan,
Kandır biz avanelerini
Kabulümüz ta en baştan.
Bir kere daha görsünler.
bir tarafta sen,
yani değişmez kazanan
ve diğer tarafta
Biz gariban çocukların
kaybetmek kaderi olan.
