gerçekleri yontmadan söyleyeyim derken kırıcı olan bir blog yazarı. birkaç tweetinde ve başka mecralarda kadınların yalnızca güzel olduğu için fikirlerinin önemsendiğinden, feministlerin çoğunun çirkin olduğundan, çirkin bilim insanı kadınların güzel olsalardı bir yerlere gelemeyeceklerinden bahsetmiş. bu çocuğun ahlakla ilgili başka saptamaları var. iyiyi istiyor, iyi ve ahlaklı olmaktan, olmamız gerektiğinden de. ve ben gecenin bir vakti ağlıyorum. neden mi? benim çok yakınım birisi var ve bu kız çirkin olduğunu düşünüyor. ama nasıl biri? bir sürü öğrenciye ders veriyor. bir sürü fakir aile için yardım topluyor, herkesin ihtiyacı olduğunda yetişmeye çalışıyor, komik, hem felsefe hem de başka alanlarda kendini geliştiriyor,eşini çok seviyor ve diğer kadınlar gibi takı,toka,pahalı hediye beklemiyor. hatta düz bir düğünle evlendi. her konuda bana ve etrafındakilere destek oluyor, dinliyor, gerçekçi dönütler veriyor. melek gibi biri. melek ve bu kız çirkin diye daha az önemli olacak ha? çok duygulandım. çok koydu bana. çok fena oldum. bu kız el üstünde tutulmalı aslında. dünyanın acımasızlığı, kötücül bir yer oluşu hep bu saatlerde kor gibi düşüyor kalbime. uyuyamıyorum. başımı okşayacak biri lazım, bunca b*kun önemsiz olduğunu söyleyecek, eddie vedder sesli biri.
