nüfus kuramcıları bu önermenin tam tersini savunur.
bitkiler ve hayvanlar üzerinde yapılan uzun süreli deneyler sonucu beslenmenin yarattığı etkiler incelenmiş ve kıtlık zamanlarında tür yokolma riskiyle karşı karşıya kaldığında; bitkilerin daha fazla tohum verdiği hayvanların daha fazla doğurduğu tespit edilmiştir.
bu enteresan teorinin doğanın bir çeşit kendini koruma mekanizması olduğuna inanan bilim insanları bunun insanlar için de geçerli olduğunu düşünürler.
yani yoksulluk ve cehaletin yüksek doğurganlık nedeni olmadığını tam aksi; yüksek doğurganlığın cehalet ve yoksulluğun nedeni olduğunu iddia ederler. aynı şekilde zenginliğin düşük doğurganlığa değil düşük doğurganlığın zenginlik ve ilerlemenin yolunu açtığını söylerler.
