normalize edilmis bir olay. ben yapamiyorum bunu, yapabileni de tebrik ediyorum iyi bir cesaret ornegi sergiliyor.
usengec bir insanim ben. birisini tanimaya filan useniyorum. birisi bana devamli hayatindan bahsetse bunaliyor gibi oluyorum. neden sahi? bunun anormal oldugunu da biliyorum.
ille sevgili filan olmak zorunda da degil yani. normal bir insanla tanistigimda da durum boyle. ismini soylese 10 dakika sonra unutuyorum o kadar bir bosvermislik.
cocukluguma inersek cok carpici tecrubelerim de yok.
annem de beni boyle dogurmus n'apalim. cok enteresan.
