onun sesini, sıcaklığını ve kokusunu unuttuğun anda vuku bulacak durumdur. hatırladıkça özlersin. özledikçe hatırlar, ararsın. ama insan beyni işte: ses gitti! ne kaldı? sıcaklık: hatırladıkça içini ürpertir insanın. koku: burnunun direği sızlar. bir de en önemli anlarında olmayacaktır: mezuniyetin, ilk dayağın, veli toplantıların, ilk kız arkadaşını evine getirişin -yada erkek arkadaşını-, ilk sarhoş oluşun, tuttuğun takımın bir başarısı, bayramlar, seyranlar hep onsuz olacaktır. bazen rüyana girer bütün gün "unutmamalıyım rüyamı" diye dolaşırsın ortalıklarda. kimseye de anlatamazsın çünkü acıyarak bakacaklardır sana. yetim olmak kimseye koymaz ki. sen babanı özlüyorsun yaw!böyle bir ortam buldun mu dökersin içini. ha bir de bir an evvel baba olmak istersin. sanki baba olunca onun sesi, sıcaklığı ve kokusu sende yeniden ortaya çıkacaktır. sen o olacaksındır.
