çobanlık veya çiftçilik! asla entelektüellik veya trollülk olsun diye demiyorum inanin ki! ögrencilik ve ardindaki memuriyet hayati hiç de bana uygun degil, hiç! her gün ayni rutinler, tekdüzelik, yollar ve beton yiginlari ve insanlar artik bir yerden sonra madden ve manen mahvediyor bünyemi ve vücudumu! artik insanlarin selam vermeleri, hal hatir sormalari, tesekkür etmeleri, her gördùgünü bir sekilde betimleyip tasnif etmeleri ve adeta bürokrasiye odaklanarak robotlasmis ruhum dogal ve ahlaki yönlerimi disa vurmama firsar vermiyor ve yardima muhtaç bir allah' in kuluyla konusup derdine çözüm üretmememi bile imkansiz kiliyor bu periyodik hayat tarzi! kendimi hiç bir zaman özgür ve irade sahibi hissedemedim gitti su bürokratik düzende! hani yüzüm tutsa istifa ettikten.sonra gidip sakin bir anadolu.köyünde çiftçilik veya çobanlik yapmayi o kadar çok isterdim ki!
