insanlar her ne kadar umutlu olmaya çalışsalar da dünyanın gidişatı geleceğe dair umutları günden güne kemiriyor. daha güzel bir dünyaya olan inancımız sanki her yeni yıl biraz daha azalıyor. insanoğlu kendi elleriyle kendi sonunu getiriyor. ancak tabii ki herkes çoğunlukla cep telefonu, bilgisayar ve sosyal ağlardan ibaret olan kendi küçük dünyasına ve a ve b noktaları arasındaki mesafelere hapsolduğu için dünyanın ne hale geldiğinin bir önemi kalmadı. ama işin korkutucu yanı... dünyanın mevcut dinamikleriyle bugün küresel bir kaos yaşanma olasılığı geçmişten çok daha fazla... elbette burada felaket tellallığı yapmıyorum. günümüz dünyasının fitili tutuşturulmak için fırsat kollanan bir barut fıçısından farksız olduğunu görmemek için kör olmak gerek. tabii umalım ki öyle olmasın. biz her şeye rağmen ummaya devam edelim.
