2.5 yaşındaki Yeğenimle parkta oynadım. Kumla oynayan çocukları görünce onlarla oynamak istedi ama çocuklar onu aralarına almadı. Üzüldüm ama çaktırmadan ona "boşver onları, gel biz kaydıraktan kayalım" deyip kaydıraklara götürdüm. O kaydı, ben onu kaydırağın ucunda bekleyip tuttum. Salıncakta salladım. Elinden tutup koştum onunla. O kadar güzeldi ki. Bana seslenişi, beni uyandırışı o kadar hoşuma gidiyor ki anlatamam.
Ona en güzel kova takımını alacağım oynaması için. O salak veletlerin kokmuş kova, küreğine kalmadı benim yeğenim. Ezdirmem evelallah.
