bir zamanlar bir dal sigaraya aynı dudakları değdirmiş, aynı yatağa iki yastık koyup koyun koyuna uyumuş, o çok seviyor diye nefret ettiğiniz şeylere katlandığınız, siz çok seviyorsunuz diye nefret ettiği şeylere katlanan, aynı hırkayı birlikte giydiğiniz, ailenizin oğlum/kızım diye hitap ettiği biriyse;
her şeyi paylaşıyorken bunu size neden söylemediğini, bunu kendine, size ve ailesine nasıl yaptığını sorup durduğunuz karman çorman hisleri yaşatacak olaydır.
dört sene geçiyor üzerinden mesela aklınıza kendinizce ona taktığınız lakap geldiyor, yeşil gözlü o güzel kız toprak olmuş ve birlikte onca şey paylaştığınız şehirde değil toprağı, ikinci kez ne zaman uğrarsınız meçhul... sesi kulağınızda çınlayınca sanki yanıma gel der gibi.
yaptığı yanlış da olsa ölüm hasret gibidir ve hasret acı.
