belki solist için bir noktadan sonra kendi kariyerini ileriye taşımak adına atılması gereken bir adımdır ayrılık. ayrıca gruba da bir değişim bir yenilik gerekir.
ne yazıktır ki bu birlikteliği sonlandıranlar eski günlerini aramaktadır. sadakat için muhteşem cemil demirbakan (ceviz ağacı popüler olsa bile) sonrası kenan vural. karmatede resul dindar. hüsnü arkan'ın ezginin günlüğü'nde yakaladığı içtenliği şimdilerde bireysel çalışmalarına yansıtamadığını düşünmekteyim. örnekleri çogaltabiliriz.
dip not: bu insanlar başarısız demiyorum. sanatçı ölmez. ancak o birliktelik onları başka bir noktaya taşıyordu.
