acikcasi ben, yirmili yaslarinda bir uuser olarak cok rahatsizim. vatanimdan ayriyim, insanlar beni anlamiyor, "ne diyorsun birader, almanca konus" diyorlar. "ich nix deutsch" diyorum ben de onlara.
internete giriyorum, sözlüge, eglenmek icin. belki bir kac arkadasimla mesajlasabilmek, haberlesebilmek icin. bakiyorum insanlar olaylari haddinden fazla ciddiye almis, kaynak olarak kic tabir edilen bölgeden yazilmis entry'lere beyin gücü harcayarak, düsünerek entry girmisler, ayar verme cabasina girismisler.
sonra 80'lerde böyle miydi diye düsünüyorum. ahh ulan ah. Eighties, Oldies but Goldies diyorum. Hem o zamanlar saclarim da afroydu, kulagim da küpeliydi, arkadaslarla sahile gider, Tuborg icerdik, kendi halimizde takilirdik, eve yürüyerek dönerdik, zaten araba mi vardi. Enistemin bir Dodge vardi ama, bizi hayatta bindirmezdi.
Her neyse, ne diyordum, rahatsizim evet. Hem de cok rahatsizim, basim agriyor ve burnum akiyor. Bi nane limon kaynatayim, bi de Aspirin yutayim bari.
