Okumasın. Okuyup da güzel şeyler de hissetmesin, özgüven de tazelemesin hiç gereği yok. Çünkü bunu hakeden bir insan değil. Belki ben de değilim bilmiyorum.
Ama şunu söyleyebilirim, artık seni eskisi kadar özlemiyorum. O kadar sık rüyalarıma da girmiyorsun. Kıskanma duygusu ve acaba şu an kiminle, ne yapıyor? takıntılarından da kurtulalı epey oldu.
Kısacası ben böyle iyiyim. Aman ha sen bu yazıyı bir yerlerden görür mesaj atarsın, sonra herşey başa sarar falan hiç gereği yok. Sen aslında düzelmedin hiç düzelmeyeceksin de. Buna zaten inancım da yok. O yüzden bunları hiç okuma sen. Gereği yok. Ben iyiyim böyle.
